Zarówno analiza drgań własnych, jak i analiza spektrum odpowiedzi przeprowadzane są na modelach liniowych Jeżeli w modelu występują nieliniowości, podlega on linearyzacji, dzięki czemu elementy nieliniowe nie są brane pod uwagę w dalszej analizie. Mogą to być na przykład pręty rozciągane, podpory nieliniowe lub przeguby nieliniowe. Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób można je traktować w analizie dynamicznej.
Przeguby plastyczne są niezbędne w analizie Pushover (POA) jako nieliniowej statycznej metodzie analizy sejsmicznej konstrukcji. W programie RFEM 6 przeguby plastyczne można zdefiniować jako przeguby prętowe. Z tego artykułu dowiesz się, jak definiować przeguby plastyczne o właściwościach dwuliniowych.
Przy użyciu specjalnego przegubu liniowego dostępnego w programie RFEM 6 można poprawnie uwzględnić podczas modelowania właściwości połączenia płyty żelbetowej ze ścianą murowaną. Z tego artykułu dowiesz się, jak zdefiniować ten typ przegubu na praktycznym przykładzie.
W tym artykule pokażemy, jak prawidłowo uwzględnić połączenie między powierzchniami stykającymi się na jednej linii za pomocą przegubów liniowych w programie RFEM 6.
Konstrukcje złożone to zespoły elementów konstrukcyjnych o różnych właściwościach. Jednak niektóre elementy mogą mieć te same właściwości w zakresie podpór, nieliniowości, modyfikacji końców, przegubów itp. oraz w obliczeniach (na przykład długości efektywne, podpory obliczeniowe, zbrojenie, klasy użytkowania, redukcje przekroju itp. ). W RFEM 6 istnieje możliwość pogrupowania tych elementów z uwzględnieniem ich wspólnych właściwości i tym samym, mogą być razem modelowane i obliczane.
Aby przeprowadzić symulację luzu podporowego w połączeniu między prętami, można użyć funkcji "Wykres" dla zwolnień pręta. Aby skorzystać z tej funkcji, należy najpierw zdefiniować odpowiedni stopień swobody jako zwolnienie. Następnie z rozwijanej listy można wybrać funkcję "Wykres".
Nośność na ścinanie VRd, c bez obliczonego zbrojenia na ścinanie zgodnie z 6.2.2, EN 1992-1-1 [1] lub 10.3.3, DIN 1045-1 [2] jest obliczana w zależności od stopnia zbrojenia podłużnego. Jeżeli wymagane zbrojenie podłużne z obliczeń na zginanie zostanie użyte do obliczenia VRd,c, prowadzi to do niedoszacowania nośności na ścinanie bez zbrojenia na ścinanie w pobliżu przegubowych podpór końcowych. W przeciwieństwie do siły tnącej, wymagane zbrojenie na zginanie zmniejsza się w kierunku podpory. Ponadto faktycznie wstawione zbrojenie podłużne zwykle znacznie odbiega od wymaganego zbrojenia na zginanie w obszarze podparcia końcowego (na przykład w przypadku zbrojenia belek nieschodkowych).
W przypadku modelowania konstrukcji szkieletowych, programy RFEM i RSTAB dają różnorakie możliwości kontroli nad sposobem przenoszenia sił wewnętrznych i momentów zginających w punktach połączenia między prętami. Stosując różne typy prętów można określić, czy w połączeniu przenoszone są tylko siły (N,V), czy również momenty. Można także pominąć przenoszenia pewnych sił wewnętrznych, stosując stosowne przeguby. Specjalnym typem przegubów są tzw. przeguby nożycowe, które umożliwiają realistyczne modelowanie konstrukcji wsporczych dachu.
W poniższym artykule technicznym przestawiono projektowanie słupa podpartego przegubowo z uwagi na warunki pożarowe. Użyto w tym celu modułu dodatkowego RF-/STEEL EC3 a obliczenia przeprowadzono zgodnie z EN 1993-1-2, z wykorzystaniem niemieckiego załącznika krajowego.
W poniższym artykule przedstawimy wymiarowanie słupa podpartego przegubowo na obydwu końcach zgodnie z EN 1993-1-1. Obciążenie stanowi skupiona siła osiowa oraz obciążenie liniowe działające na kierunku ”mocnej” osi bezwładności. Wykorzystany zostanie do tego moduł dodatkowy RF-/STEEL EC3.
Połączenia na blachę środkową są popularną formą przegubowych połączeń stalowych, powszechnie stosowaną w przypadku belek drugorzędnych w konstrukcjach stalowych. Sie können problemlos in oberkantenbündigen Trägerkonstruktionen wie beispielsweise Arbeitsbühnen verwendet werden. Der Herstellungsaufwand in der Werkstatt sowie der Montageaufwand auf der Baustelle sind in der Regel überschaubar. Die Bemessung erscheint recht einfach und schnell erledigt, was aber im Nachfolgenden ein Stück weit wieder relativiert werden muss. Außerdem ist diese Anschlussform grundsätzlich als gelenkige Träger-Träger- und gelenkige Träger-Stützen-Verbindung möglich, wobei der erste Fall der wohl weit häufigere in der Bemessungspraxis ist.
W procesie budowlanym często konieczne jest tworzenie elementów betonowych w przekrojach. Ein klassisches Beispiel für diese abschnittsweise Herstellung ist die Verwendung von Fertigteilunterzügen, bei denen die Platte in Ortbetonbauweise ergänzt wird. Die Ergänzung eines Querschnittsteils führt zu einer Entstehung von Fugen zwischen bereits erhärtetem Beton und Frischbeton. Die Übertragung der zwischen den Teilquerschnitten entstehenden Längsschubkräfte muss bei der Bemessung berücksichtigt werden.
Analiza pushover to nieliniowe obliczenie sejsmiczne do analizy sejsmicznej konstrukcji. Wzór obciążenia zostaje wyprowadzony z dynamicznego obliczenia obciążeń równoważnych. Obciążenia te zwiększają się stopniowo do momentu globalnego zawalenia się konstrukcji. Nieliniowe zachowanie budynku jest zazwyczaj przedstawiane przy pomocy przegubów plastycznych.
W programach RFEM i RSTAB, do dyspozycji jest kilka interfejsów. Interfejs DSTV (*.stp) jest najwygodniejszy do importu konstrukcji belkowych, ponieważ oprócz ogólnej topologii przenoszone są również podpory, przeguby, obciążenia i kombinacje obciążeń.
W przypadku stosowania przegubów liniowych w konstrukcji można je szybko przekształcić w zwolnienia liniowe w celu uwzględnienia nieliniowych efektów w konstrukcji.
Ze względów konstrukcyjnych do połączeń na ścinanie zazwyczaj stosuje się blachy środnikowe lub kątowniki. Belki główne i drugorzędne umieszczone na górnej krawędzi wymagają podcięcia lub zastosowania długich blachownic. Połączenia przegubowe z blachą czołową są często przyspawane do środnika.
Jeżeli nie ma możliwości przeniesienia wszystkich sił wewnętrznych z jednej powierzchni na drugą, należy zastosować przegub liniowy. Diese können unter anderem aus dem Dialogfenster "Fläche bearbeiten" im Register "Gelenke" erzeugt werden.
W jednym z poprzednich artykułów opisano wymiarowanie podwójnych kątowników. Dabei wurde von der Voraussetzung ausgegangen, dass der Nachweis an einem einzelnen Stab erfolgt.